Στην αρχή είναι η πορεία κατασκευής και στο τέλος το βίντεο την ώρα που λειτουργεί.
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου κατασκευές. Την έκανα με πολύ όρεξη και το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Δεν με ενδιαφέρει η σύγκριση με μια επαγγελματική αντίστοιχη, ο σκοπός πάντα είναι η αυτοδυναμία ( να φτιάχνουμε τα εργαλεία μας ) και η συντήρηση του μυαλού σε κατάσταση ετοιμότητας. Στην πράξη η συσκευή δουλεύει πολύ καλά, γιατί να μη δουλεύει ? Ο ήλιος κάνει την δουλειά και από αυτόν έχουμε αρκετό.
{adinserter Meli_post}
Προφανώς είδα αρκετά πράγματα στο ιντερνέτ πριν ξεκινήσω την κατασκευή, πολλά από αυτά δανείστηκα και στην δική μου υλοποίηση ( πως να γίνει αλλιώς, είναι μονόδρομος ) και κάποια άλλα τα πρόσθεσα εγώ, πάνω στην πράξη και κυρίως διότι δεν είχα όλα εκείνα τα μέσα για να αντιγράψω πλήρως άλλες ιδέες. Θα καταλάβετε μόνοι σας τις διαφορές από αυτά που βλέπετε συνήθως. Στην πράξη αυτό με βοήθησε και τέλειωσα την κατασκευή με ότι… είχα στην αποθήκη! Το έχω ξαναπεί είμαι λίγο ανυπόμονος, εσείς όμως που δεν είστε μπορείτε να βελτιώσετε την κατασκευή.
Δεν θέλω να γράψω θεωρίες, είναι μια κατασκευή. Ο ήλιος κάνει την δουλειά και εμείς απλά πρέπει να τον βοηθήσουμε με τις απώλειες. Τίποτα παραπάνω. Ήδη από την άνοιξη μπορεί να λιώσει, για τον Ιούλιο δεν λέω τίποτα παραπάνω από το ότι δεν βάζεις χέρι μέσα!
Ελπίζω να βοηθήσω αυτούς που θέλουν να κάνουν κάτι παρόμοιο. Υπάρχουν πολλοί ( όπως εγώ ) που δεν μπορούν για λίγα μελίσσια κάθε τόσο να επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό με εκατοντάδες ΕΥΡΩ € για μελισσοκομικές αγορές, οι οποίες δεν τελειώνουν ποτέ! Έχω ήδη κατασκευάσει και την συσκευή για το συρμάτωμα των πλαισίων που λειτουργεί αυτόνομα και οπουδήποτε ( και στο μελισσοκομείο ) με μπαταρία και φυσικά… τον ήλιο ( φωτοβολταϊκό ). Θα την παρουσιάσω και αυτή σε επόμενο θέμα.
Ξεκινάμε…!!!
{adinserter Meli_post}
Βασικά χρειαζόμαστε δύο σώματα κυψελών, ένα κομμάτι λαμαρίνα, τζάμι, δύο μεντεσέδες και μερικά ξύλα και μερικά άλλα πραγματάκια.
Με την σέγα κόβουμε την πρόσοψη τις φάτσες σαν χαμόγελα.
Εγώ άφησα ένα κομμάτι στο πάνω μέρος για καλύτερη στήριξη. Αν αυτή η στήριξη δοθεί αλλιώς ( εξωτερικά ) ίσως δεν χρειάζεται.
Περνάμε το κομμάτι της λαμαρίνας έτσι ώστε να φτιάχνει καμπύλη. Πρέπει λοιπόν να είναι μεγαλύτερο από το πλάτος της κυψέλης. Πόσο ? πάνω στην πράξη θα το δείτε. Έτσι τα πάντα και από όλες τις πλευρές θα καταλήγουν κάτω… στη χαμογελαστή έξοδο!!!
Ο κηροτήκτης αρχίζει και παίρνει μορφή. Η λαμαρίνα πρέπει να έχει μια κλίση προς τα κάτω.
Με ένα από τα δύο κομμάτια που κόψαμε από τις φάτσες χωρίζουμε τον θάλαμο τήξης… από τον θάλαμο του προϊόντος! Τίποτα δεν πάει χαμένο, ουτε το ξύλο. Μη νομίσετε ότι το είχα προσχεδιάσει. Το κρατούσα στα χέρια μου και έλεγα… τι να το κάνω, τι να το κάνω… και ταίριαξε σαν να έπαιζα TETRIS. Με κανένα καρφάκι από κάτω δίνουμε κλίση στην λαμαρίνα.
Είδα τον κηροτήκτη… ανάποδα!
Έβαλα από κάτω κάτι κομμάτια φελιζόλ, για μόνωση. Ξέρω θα μπορούσα και καλύτερα αλλά είπαμε. Ότι βρίσκω στο υπόγειο, αν περιμένα να βρω όλα τα υλικά τέλεια και άριστα… θα πετάξει το πουλάκι. Ξέρετε για πιο πουλάκι λέω. Κάποιοι το λένε και momentum.
Με ξύλο ή ότι άλλο έχετε κλείνετε το κάτω μέρος και συγχρόνως δένεται και η κατασκευή. Έιναι σημαντικό να δεθεί. Αργότερα που θα προστεθεί και το διπλό τζάμι ( μεταξύ μας και με ένα γίνεται η δουλεία ) θα βαρύνει πολύ και θα ανοίγουν οι ραφές!
Αυτό είναι το σημείο που έχει προβλεφθεί για να καταλύγει το υγρό κερί. Σαν δοχείο συλλογής… βάλτε ότι χωράει ο νού σας! Αρκεί να χωράει και εκεί ταυτόχρονα.
Με αλουμινοτενία ( πολύ χρήσιμη γενικά ) πέρασα όλα τα σημεία του θαλάμου τήξης εκτός από την λαμαρίνα. Με αυτό τον τρόπο δένεται η κατασκευή, μονόνεται και η παραμικρή χαραμάδα και πολλαπλασιάζεται η ωφέλιμη επιφάνεια για τον ήλιο.
Έτοιμος ο θάλαμος τήξης, πολύ επιστημονικό ακούγεται! Σαν πυρηνικός αντιδραστήρας.
Σειρά τώρα έχει να μονωθεί ο θάλαμος και από την πάνω πλευρά, στην επαφή του με το τζάμι. Υπάρχουν πολλές επιλογές και υλικά. Ότι σας βολεύει.
Τώρα αν πατήσει το τζάμι δεν θα υπάρχει σχεδόν από πουθενά διέξεδος για τον ζεστό αέρα και έτσι συνεχώς θα θερμένεται.
Εδώ τοποθέτησα το τζάμι από πάνω για να δω αν εφαρμόζει καλά στις ταινίες μόνωσης.
Και αφού τα έβαλα που τα έβαλα… δεν κάνω και μια δοκιμή λέω να δω τι ψάρια πιάνει η κατασκευή μου. Μονό το τζάμι απλά από πάνω.
Η πρώτη δοκιμή έγινε με λίγα φύλλα κηρήθρας. Αυτά είχα πρόχειρα. Μια σίτα είναι απαραίτητη για να συγκρατεί τα “κουκούλια” και τα “σκουπίδια” γενικά και να μη καταλήγουν στο κερί μας. Μια λινάτσα ή κάποιο άλλο ύφασμα επίσης κάνει και μάλιστα επιβάλεται.
Έβαλα ένα μικρό ψηφιακό θερμόμετρο για να ανακαλύψω τι θερμοκρασίες θα αναπτυχθούν. Όπως θα δείτε αργότερα… μέγα λάθος. Χρειάζονται θερμόμετρα άλλου τύπου για αυτές τις δουλειές.
Στην αρχή χρειάζεται κάποιος χρόνος μέχρι να “πιάσει” θερμοκρασία ο φούρνος μας. Μάλιστα, φούρνος γιατί εκεί μέσα ψήνεις άνετα και ψωμί!
Σιγά σιγά το κερί… παραδίνεται! Φυσικά το κερί μέσα από κηρήθρες στις οποίες έχει εκτραφεί και γόνος είναι πιο δύσκολο να βγει και θέλει περισσότερο χρόνο.
Το πρώτο σημάδι επιτυχίας. Οι πρώτες σταγόνες στο πιάτο μας!
Το κερί ήδη είχε αρχίσει να τρέχει, είχε λίγο ακόμη μέσα οπότε πήγα για φαγητό…
Επιστρέφοντας βρήκα το πιατάκι γεμάτο από το λιωμένο κερί. Γενικά σε πρώτη φάση το κερί δεν είναι καθαρό. Σκουπίδια και μέλι επίσης συγκεντρώνεται στο πιατάκι και θέλει καθάρισμα.
Εκτός από το κερί στο πιατάκι βρήκα και κάτι… που παλιά δούλευε! Όχι πλέον… το καλό είναι ότι ο κηροτήκτης κάνει την δουλειά και μάλιστα καλά.
Ακολούθησε δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες…
Το αποτέλσμα επίσης καλό.
Το κερί είναι τέλειο, αλλά χρειάζεται καθάρισμα όπως ήδη είπα. Ο διαχωρισμός του κεριού μπορεί να γίνει με την βοήθεια του νερού αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο.
Ο κηροτήκτης μετά τις πρώτες δοκιμές μπαίνει πάλι στο συνεργείο για να γίνουν κάποιες προσθήκες και βελτιώσεις.
Ένα πορτάκι μπροστά διευκολύνει την πρόσβαση στο χώρο συλλογής.
Προστέθηκε καπάκι με διπλό τζάμι και ο κηροτήκτης είναι έτοιμος για δουλειά.
Έτοιμο ποζάρει στον φακό
Το κερί που βγάζουμε την πρώτη φορά και καθαρίζουμε μπορούμε να το ξαναβάλουμε και να πάρουμε καθαρότερο προϊόν.
Λοιπόν κάπου εδώ τελειώσαμε, άντε και καλά κεριά! Μη ξεχνάτε, το κερί είναι ακριβό προϊόν που βγαίνει από την κυψέλη μας. Πρέπει να το σεβόμαστε όσο του αξίζει. Γίνεται αλοιφές, διακοσμητικά κεριά και πολλά άλλα.
Δεν είναι τέλειο το χρώμα του γνήσιου κεριού ? Στιγμιότυπο από μια μέρα της άνοιξης που ήταν στα όρια… βγαίνω δεν βγάινω.
Για το τέλος άφησα το βίντεο με τον κηροτήκτη σε δράση. Όλοι μπορούν να κάνουν κατασκευές, ειδικά αυτοί που χρειάζονται κάτι και δεν έχουν τα χρήματα… μπορούν ακόμη καλύτερα! Το κόστος δεν πρέπει να είναι πολύ διαφορετικό από 50€ για όλα τα υλικά. Αν έχετε να κάνετε κάποια παρατήρηση – σχόλιο – πρόταση για βελτίωση γράψτε από την φόρμα στο τέλος της σελίδας.
{adinserter Meli_post}