Η παρακάτω φόρμα υπολογιστής ανοίγει μια νέα σειρά εργαλείων που θα λειτουργούν από το Μέλι Κόνιτσας και θα μπορεί ο επισκέπτης να τα χρησιμοποιεί όποτε θέλει για να κάνει τους υπολογισμούς του με ένα κλικ. Η σειρά ξεκινά με την απλή μέθοδο των τριών. Υπολογιστές για το οξαλικό οξύ και το σιρόπι θα ακολουθήσουν.

Η απλή μέθοδος των τριών στην μελισσοκομία μας χρειάζεται πολύ συχνά. Φάρμακα, τροφές, αναλογίες, βάρη, χωρητικότητα κ.α βρίσκονται συνέχεια μπροστά μας και απαιτούν λίγα μαθηματικά για τον υπολογισμό τους, ώστε να τα φέρουμε στα μέτρα μας. Για παράδειγμα κοινή περίπτωση είναι το 1 γρ. Θυμόλης ανά 15 λίτρα σε σιρόπι 1:1 για την καταπολέμηση της Νοζεμίασης. Αυτό είναι ένας κανόνας που σχεδόν ποτέ δεν ταιριάζει με την ποσότητα σιροπιού που χρειάζεται σε εμάς. Εύλογα κάποιος προβληματίζεται πόσο να φτιάξει στην περίπτωσή του. Αν ξέρει ότι θα φτιάξει 30 λίτρα σιρόπι τότε τα πράγματα είναι απλά, θα βάλει 2 γραμ. θυμόλη. Αν όμως δεν του χρειάζονται 30 ή 15 αλλά 36.5 ή μόνο 6 πόση θυμόλη πρέπει να βάλει ?

{adinserter Meli_post}

Παρακάτω υπάρχει ένας δωρεάν υπολογιστής της απλής μεθόδου των τριών ώστε να μη κάνετε υπολογισμούς. Τα παραδείγματα άπειρα ( Διαβάστε μετά την φόρμα μερικά παραδείγματα και οι ιδέες θα σας έρθουν μόνες τους ). Αν έχετε κάτι να παρατηρήσετε ή να προτείνετε ως βελτίωση παρακαλώ αφήστε ένα σχόλιο στο τέλος της σελίδας.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Πρέπει να χρησιμοποιείται το σύμβολο ( . ) για υποδιαστολή και όχι το κόμμα ( , )

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}

Παραδείγματα 

Τα βάρη που προκύπτουν πολλές φορές είναι πολύ μικρά. Μόνο μια ζυγαριά ακριβείας μπορεί να υπολογίσει αυτά τα νούμερα. Έτσι και αλλιώς πρέπει να υπάρχει αντίστοιχη ζυγαριά στην αποθήκη του μελισσοκόμου.

 

Η πυροσφράγιση των κυψελών αποτελεί μέρος των εργασιών ενός μελισσοκόμου που είναι γραμμένος στα μητρώα του κράτους. Δηλαδή κατέχει μελισσοκομικό βιβλιάριο και έχει δηλωμένα τα μελίσσια του. Αν κάποιος έχει κάτω από 10 μελίσσια δεν χρειάζεται να έχει βιβλιάριο, σύμφωνα με τον νόμο.

Όταν ξεκίνησα τις διαδικασίες για την έκδοση μελισσοκομικού βιβλιαρίου, μια από τις διαδικασίες για να ολοκληρωθεί η έκδοση, ήταν το πυροσφράγισμα των κυψελών που δήλωσα πως έχω. Ομολογώ πως για εμένα αλλά και άλλους αρχάριους τότε μελισσοκόμους η πυροσφράγιση ήταν μια διαδικασία που προκαλούσε πονοκέφαλο. Έτσι όπως το βλέπω τώρα, μάλλον την μεγαλύτερη σύγχυση προκαλούσε το γεγονός πως όλες οι οδηγίες έλεγαν πως πρέπει να δανειστείς την πυροσφραγίδα από τον μελισσοκομικό σύλλογο της περιοχής. Οπότε έπρεπε να ταιριάξουν ημερομηνίες, να μην την έχει δανειστεί άλλος, να την επιστρέψεις, να συναναστραφείς με αγνώστους ( για τον αρχάριο έχει σημασία ) κτλ κτλ. Μετά κατάλαβα πως η πυροσφραγίδα δεν είναι κάποιος διαστημικός εξοπλισμός αλλά κάτι που μπορεί να έχει οποιοσδήποτε. Βέβαια το γεγονός ότι σε έναν μελισσοκόμο χρειάζεται να την χρησιμοποιεί μόνο ίσως μια φορά τον χρόνο έχει οδηγήσει σε αυτή την τακτική του… δανεισμού! Φυσικά βρήκα άλλη πυροσφραγίδα αφού ο δανεισμός από τον σύλλογο δεν με βόλευε.

Στο πρακτικό κομμάτι τώρα, χρειάζεται προσοχή καθώς δουλεύει με αέριο. Η προσοχή που πρέπει κάποιος να επιδεικνύει πάντα με τις μπουκάλες υγραερίου είναι απαραίτητη και στην δική μας περίπτωση. Κατά τα άλλα είναι απλή διαδικασία η οποία όπως πάντα μου στοίχισε πολύ σκέψη στην προετοιμασία την πρώτη φορά και πολύ λίγη ώρα για να την κάνω. Ακολουθούν φωτογραφίες με μια μικρή περιγραφή :

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}

Κάπως έτσι πυροσφραγίζονται οι κυψέλες. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι για να αναγνωρίζεται ο ιδιοκτήτης τους αλλά και να αναγνωρίζονται οι κυψέλες σε περίπτωση κλοπής. Νομίζω πως μόνο το πρώτο συμβαίνει στην πράξη. Οι κλέφτες δεν ενδιαφέρονται για τα κουτιά αλλά για τα σμήνη , οπότε δυστυχώς πρέπει τα ευφάνταστα μυαλά των μελισσοκόμων να αξιοποιήσουν και άλλες λύσεις κατά των κλοπών. Εγώ ήδη έχω υλοποιήσει την προστασία μέσω του GPS για το οποίο με άλλη ευκαιρία θα γράψω. Αν κάποιος επείγεται μπορεί να μου στείλει μήνυμα ώστε να το κάνω άμεσα.

Σήμερα θα σας δείξω μια πολύ απλή κατασκευή που αρχικά έγινε για να κάνει πιο εύκολο το σκόνισμα των μελισσών με ζάχαρη άχνη. Στην πορεία όμως οι σκέψεις μου διαμορφώθηκαν με τρόπο τέτοιο ώστε έχω αποκλείσει την χρησιμότητα του σκονίσματος ολοκληρωτικά από τους μελισσοκομικούς μου χειρισμούς όσον αφορά την καταπολέμηση του βαρρόα . Μπορείτε να δείτεσχετικό βίντεο πατώντας εδώ.

{adinserter Meli_post}

Στην πράξη αυτό το διάφραγμα μελισσών αποδείχθηκε χρήσιμο έτσι και αλλιώς οπότε δεν πήγε χαμένος ο λίγος κόπος που χρειάστηκε. Μια κατασκευή πραγματικά εύκολη. Αυτή η σήτα μπορεί να χρησιμεύσει σε συνενώσεις ( οριζόντια ) αλλά και όταν απλά θέλουμε να κρατήσουμε τις μέλισσες μακριά από κάποια πατώματα. Για παράδειγμα φέτος άφησα μερικά πατώματα ως πείραμα από την στιγμή που βγήκαν το φθινόπωρο από τα μελίσσια μέχρι και σήμερα έξω στην φύση με σκοπό να δω πως θα συντηρηθούν τα χτισμένα πλαίσια και προσβληθούν από τον Κηρόσκορο μέχρι να χρειαστούν και πάλι στα μελίσσια. Το αποτέλεσμα μέχρι στιγμής είναι πολύ καλό, τα πλαίσια είναι άθικτα και στεγνά χωρίς καμία χρήση χημικών.

Η μελισσοστεγανή σίτα όμως ήταν απαραίτητη για δύο λόγους :

{adinserter Meli_post}

• Προστατεύει τα πλαίσια από εισβολείς ( μέλισσες , σφήκες κτλ )
• Προστατεύει τους εισβολείς από τα πλαίσια!!!!! ( Σε περίπτωση που φέρουν κάποια ασθένεια το διάφραγμα δεν επιτρέπει την πρόσβαση στα πλαίσια και έτσι προστατεύονται οι ξένες μέλισσες ).

Έτσι λοιπόν τοποθέτησα τσιμεντόλιθους σε απόσταση, ένα άδειο πάτωμα, την σήτα, από πάνω πατώματα με πλαίσια αραιωμένα ( όχι 10 σε κάθε πάτωμα ) και στο τέλος ένα καπάκι με ανοιχτούς αερισμούς ώστε να δημιουργείτε ρεύμα αέρα. Μέχρι στιγμής το κρύο του χειμώνα διατηρεί πολύ καλά τα πλαίσια. Το μεγάλο στοίχημα θα παιχτεί τον Μάρτιο όπου και θα υπάρξει η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην συντήρηση και την ανάγκη για χρήση των πλαισίων. Μένει λοιπόν να φανερωθεί πως θα είναι τα πλαίσια τότε, αν δηλαδή μπούνε απευθείας στα μελίσσια ή … θα πάνε για λιώσιμο! Τότε λοιπόν θα ξαναγράψω για αυτό το θέμα.

{adinserter Meli_post}

Στην κατασκευή τώρα χρειαζόμαστε από υλικά :

• Λίγη σήτα διαστάσεων όσο ένα πάτωμα.
• Λίγο λιγότερο από 2 μέτρα πήχη 2Χ2 εκατοστά.

Ένα συρραπτικό ξύλου ( χειρός είναι αρκετό ) βοηθά πολύ στην στερέωσή του μέχρι να καρφωθεί *. Δεν το έκανα πολύ ανθεκτικό καθώς οι δυνάμεις που δέχεται είναι κάθετες. Εσείς μπορείτε να το «δέσετε» καλύτερα.

Επίσης εσείς μπορεί να σκεφτείτε και άλλες χρήσεις του τις οποίες με χαρά θα ακούσω.

* Το συρραπτικό στις κατασκευές που κάνω είναι απαραίτητο. Κρατά τα ξύλα πολύ καλά μέχρι να καρφωθούν οριστικά. Πραγματικά λύνει τα χέρια.

{adinserter Meli_post}

Εισαγωγή της εισαγωγής….

Αυτό το άρθρο ( το θεωρητικό μέρος ) είναι έτοιμο εδώ και πολύ καιρό! Για την ακρίβεια το είχα γράψει πριν ξεκινήσω την παρούσα ιστοσελίδα και ίσως αποτέλεσε την αφορμή για να αρχίσω να γράφω γενικώς. Θα πω κάτι που σε κάποιους θα ακουστεί σκέτη τρέλα και υπερβολή. Είναι αλήθεια όμως και πιστεύω πως θα καταλάβετε το γιατί. Για εμένα η Αμερικανική σηψιγονία από κατάρα μετατράπηκε σε ευλογία και μου έδωσε την δυνατότητα να περάσω σε ένα άλλο επίπεδο ( σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια ). Όταν συνειδητοποίησα πως μια μου κυψέλη έχει αμερικανική σηψιγονία πάγωσα. Όταν αντιλήφθηκα μετά από λίγο καιρό πως και άλλες κυψέλες νοσούσαν τότε απογοητεύτηκα και πίστεψα πως τελειώνει η μελισσοκομεία για μένα με άδοξο τρόπο. Εκεί ακριβώς λοιπόν αποφάσισα πως δεν γίνεται να χάσω, φυσικά οικονομική δυνατότητα δεν υπήρχε για να γίνει νέο ξεκίνημα και άρχισε η πάλη! Πηγή της αντιμετώπισης κάθε προβλήματος είναι η μελέτη και η κατανόησή του. Το διάβασμα που έκανα αυτή την περίοδο δεν συγκρίνεται με αυτό που έκανα για σχολές, μεταπτυχιακό κτλ. Ήταν πολύ πιο έντονο. Το γεγονός ότι είχα τελειώσει το μεταπτυχιακό μου στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση μου έδωσε την πρόσβαση ( ως φοιτητής ) σε επιστημονικά άρθρα και φυσικά το εκμεταλλεύτηκα. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν εκατοντάδες άρθρα για κάθε θέμα που αφορά την μέλισσα αλλά υπάρχουν δύο περιορισμοί :

{adinserter Meli_post}

• Το 99.9% αυτών είναι στην Αγγλική
• Πολλά από αυτά δεν είναι προσβάσιμα από το ευρύ κοινό στο σύνολό τους άλλα μόνο η περίληψη.

Εξ αιτίας της αμερικανικής Σηψιγονίας έμαθα να μαθαίνω μόνος μου, έμαθα που να ψάχνω, έμαθα να κάνω υπομονή, έμαθα να είμαι σίγουρος, έμαθα να είμαι αισιόδοξος και φυσικά έμαθα να μοιράζομαι αυτά που μαθαίνω γιατί αν κάποιοι άλλοι δεν είχαν κάνει μελέτες εγώ δεν θα πετύχαινα.

Όταν λίγο πριν τον ερχομό του χειμώνα ( Οκτώβριος ) τινάζεις μελίσσι σε εντελώς άχτιστα στο γεωγραφικό ύψος και πλάτος της Κόνιτσας και αυτό χτίζει, μαζεύει προμήθειες κυρίως σε γύρη και την επόμενη χρονιά απολύτως υγειές γίνεται ένα 20άρι μελίσσι, έχει έρθει η ώρα να ξεχάσεις όλα τα ΜΗ και ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ και να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.

Πριν περάσω στο κυρίως θέμα να σημειώσω πως οι μελισσοκόμοι δεν συζητούν για την Αμερικάνικη Σηψιγονία. Μάλιστα αν αποφασίσουν να μιλήσουν χαμηλώνουν τον τόνο της φωνής και το βλέμα… Είναι σαν να ήρθε το ΚΑΚΟ και απολογούνται. Ο λόγος είναι να μην τους πιάσουν στο στόμα τους οι υπόλοιποι και τους βγάλουν το όνομα. Πράγματι, υπάρχουν πολύ κακόβουλοι άνθρωποι και στον ωραίο χώρο της μελισσοκομίας και η λασπολογία δεν απουσιάζει.

Δεν παριστάνω τον ειδικό στην Αμερικανική σηψιγονία, δεν είμαι. Νομίζω πως χρειάζεται καλή διάθεση και φιλία μεταξύ των μελισσοκόμων και να ζητάμε βοήθεια ο ένας από τον άλλο. Από την στιγμή που το κράτος φρόντισε μόνο για την απαγόρευση των φαρμάκων αλλά δεν έχει φροντίσει για την παροχή ειδικών ανθρώπων πρέπει να είμαστε οι γιατροί των μελισσών μας. Είναι δεδομένο.

Λίγα λόγια από την μικρή μου πείρα γράφω στο τέλος του άρθρου. Επίσης δεν κατέστη δυνατό να έχω φωτογραφικό υλικό, σε άλλη περίπτωση θα βγάλω πολλές φωτογραφίες, ελπίζω όχι σύντομα. Το άρθρο αυτό μένει με την εκκρεμότητα της προσθήκης οπτικού υλικού.

…επιτέλους η πραγματική εισαγωγή!!!

Η Αμερικανική σηψιγονία είναι μια πολύ σοβαρή ασθένεια των μελισσών και συγκεκριμένα του γόνου των μελισσών. Η ασθένεια προκαλείται από το βακτήριο Paenibacillus Larvae Larvae. Στα Αγγλικά λέγεται American foulbrood με τα αρχικά AFB. Τα σπόρια, όπως αποκαλούνται, του βακτηρίου αυτού μπορούν για χρόνια να επιβιώσουν στα προϊόντα της μέλισσας, τα εργαλεία, τον εξοπλισμό και είναι πολύ ανθεκτικά στην θέρμανση και τη χρήση χημικών. Αποικίες που έχουν κλινικά συμπτώματα ( τρύπια σφραγίσματα , γλοιώδης καφέ ουσία ( φωτογραφία )  στο εσωτερικό , άσχημη μυρωδιά ) της ασθένειας σε κλειστό γόνο είναι μοιραίο ότι θα πεθάνουν εάν καμία θεραπεία δεν επιχειρηθεί. Το παρόν άρθρο αναφέρεται στην καταπολέμηση της ασθένειας αποκλειστικά με την μέθοδο της μετάγγισης, παρόλα αυτά αναφέρονται παρακάτω συνοπτικά για λόγους πληρότητας η χρήση των αντιβιοτικών και το κάψιμο της κυψέλης ως μέτρα για την καταπολέμηση της Αμερικάνικης Σηψιγονίας. Να σημειωθεί πως δεν προέρχεται από την Αμερική, απλά μελετήθηκε εκτεταμένα.

{adinserter Meli_post}

Χρήση αντιβιοτικών

Σε πολλά μέρη του κόσμου η Αμερικανική σηψιγονία καταπολεμάται με την χρήση αντιβιοτικών ( πρόσφατα στην Αμερική εγκρίθηκε και νέο προϊόν το οποίο δεν αναφέρω ώστε να μη θεωρηθεί πως το προάγω ). Παρόλο που είναι δραστικά έναντι του βακτηρίου, κυρίως «καλύπτουν» τα κλινικά συμπτώματα της ασθένειας, αλλά δεν σκοτώνουν το βακτήριο. Οπότε δεν αποτελούν θεραπεία για την νόσο. Αντίθετα πολλά προβλήματα μπορούν να προκύψουν. Για παράδειγμα αν δεν είμαστε σε θέση να διακρίνουμε τα κλινικά συμπτώματα τότε μπορεί με την αλλαγή πλαισίων από κυψέλη σε κυψέλη να μολύνουμε ( χωρίς να το ξέρουμε ) άλλες υγιείς κυψέλες και να προκαλέσουμε επιδημία μέσα στο μελισσοκομείο. Επίσης η χρήση των φαρμάκων αυτών αφήνει κατάλοιπα στα προϊόντα της κυψέλης κάνοντας στην ουσία «ύποπτη» την κυψέλη η οποία ναι μεν θα ζει αλλά δεν θα μπορεί να αποδώσει οικονομικό όφελος. Τέλος, όπως συμβαίνει με όλα τα φάρμακα, το βακτήριο όσο συνηθίζει στην παρουσία του αντιβιοτικού, γίνεται όλο και πιο ισχυρό και ανθεκτικό. Το αντιβιοτικό παρόλα τα αρνητικά μπορεί να καθυστερήσει το «τέλος» μιας αποικίας αν η εποχή δεν είναι κατάλληλη για μετάγγιση. Όλα όμως έχουν ρίσκο σε αυτή την ζωή και επειδή , ειδικά στην χώρα μας η πυκνότητα των αποικιών είναι μεγάλη οφείλουμε να επιλέγουμε την ασφαλέστερη μέθοδο. Η λεηλασία καραδοκεί και με κάθε τρόπο πρέπει να την αποτρέψουμε. Επαναλαμβάνω η έκκληση για βοήθεια από κάποιο συνάδελφο που είναι πιο έμπειρος, δεν είναι ντροπή.

Κάψιμο της κυψέλης

Το κάψιμο των κυψελών αυτών μαζί με τα πλαίσια και τον πληθυσμό τους είναι κατά πολλούς η μόνη λύση για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Η ολική δηλαδή καταστροφή των σμηνών μαζί με το υλικό της αποδίδοντας φυσικά μηδενικό όφελος αλλά μειώνοντας στο ελάχιστο την πιθανότητα μετάδοσης της ασθένειας. Στο παρόν άρθρο δεν γίνεται σύγκριση μεταξύ των μεθόδων που αναφέρθηκαν αλλά επικεντρώνεται στην μέθοδο της μετάγγισης. Δεν κρίνεται ως η καλύτερη αλλά δίνεται με μια κατανοητή μορφή για όποιον επιθυμεί να την υλοποιήσει στα μελίσσια του. Εξάλλου σε πολλά μέρη του κόσμου η χρήση των αντιβιοτικών έχει απαγορευθεί. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα.

Η μέθοδος της μετάγγισης

Εδώ και εκατοντάδες χρόνια η μέθοδος για την θεραπεία – περιορισμό της ασθένειας ( όχι μόνο της Αμερικανικής Σηψιγονίας ) είναι η μετάγγιση. Η μετάγγιση ως μέθοδος έχει πρωτοεμφανιστεί και εφαρμοστεί με παραλλαγές από τους Schirach, Quinby, McEvoy κ.α. από τον 17^ο αιώνα. Η μέθοδος με απλά λόγια εμπεριέχει την μεταφορά των ενήλικων μελισσών ( τον πληθυσμό ) σε μια καθαρή – απολυμασμένη κυψέλη χωρίς χτισμένα πλαίσια. Η παλιά κυψέλη με όλο το υλικό της οδηγείται στην καταστροφή – κάψιμο. Αν το σώμα της κυψέλης είναι καινούριο μπορεί να απολυμανθεί με φλόγιστρο και να χρησιμοποιηθεί. Το ρίσκο το αναλαμβάνει ο κάθε μελισσοκόμος εκτιμώντας τα οφέλη και τα έξοδα. Πλέον το μοναδικό μολυσμένο στοιχείο που έχει μεταφερθεί στην νέα κυψέλη είναι το μέλι που έχουν οι μέλισσες στο στομάχι τους. Αυτό θα καταναλωθεί όταν αναγκαστούν να χτίζουν νέες κηρήθρες και θα εγκλωβιστεί μέσα του ως συστατικό. Εκεί τα σπόρια του βακτηρίου απενεργοποιούνται ή καλύτερα αδρανοποιούνται. Τα πλαίσια καλό είναι να περιέχουν μόνο λωρίδες από βάση κηρήθρας έτσι ώστε να καταναλωθεί περισσότερο μέλι για την κατασκευή κηρηθρών. Αφού ολοκληρωθεί το χτίσιμο των πλαισίων μπορεί να γίνει δεύτερη μετάγγιση έτσι ώστε να καταναλωθεί το μέγιστο του αποθηκευμένου στα στομάχια των μελισσιών μελιού. Οι μέλισσες πρέπει να ελέγχονται μήπως πεθάνουν από την πείνα αφού τις πρώτες μέρες δεν ταΐζονται καθόλου.

{adinserter Meli_post}

Συμπεράσματα

Πειράματα που διεξήχθησαν σε Δανία και Αμερική  και φυσικά στην Ελλάδα από το ΑΠΘ πολύ ενθαρρυντικά στοιχεία δείχνουν ότι τα σπόρια του βακτηρίου που εντοπίστηκαν μετά την εφαρμογή της μεθόδου ήταν κατά πολύ λιγότερα και μάλλον λιγότερα από τις υπόλοιπες «υγιείς» αποικίες του μελισσοκομείου. Σε μια κυψέλη πάντα υπάρχουν σπόρια της ασθένειας. Ο αριθμός τους είναι αυτός που κρίνει το αν θα καταφέρουν οι μέλισσες να διαχειριστούν την κατάσταση ή η ασθένεια θα ξεφύγει από τον έλεγχό τους και θα αποτελειώσει τελικά την αποικία. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι μετά την μετάγγιση ο αριθμός αυτός ήταν πολύ μικρότερος τόσο στην πρώτη χρονιά όσο και στην δεύτερη. Μάλιστα σημειώνεται ότι δεν παρατηρήθηκαν εμφανή κλινικά συμπτώματα. Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι το μελισσοσμήνος σώζεται, δεν υπάρχουν κατάλοιπα φαρμάκων στα προϊόντα με μειονέκτημα την οπισθοδρόμηση του.

Κάποιες δικές μου σκέψεις

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με ασφάλεια τόσο για το μελισσοκομείο όσο και την… γειτονιά! Μόνη προϋπόθεση η καλή γνώση και πάνω από όλα η ψυχραιμία.

{adinserter Meli_post}

• Η κυψέλη που νοσεί μεταφέρεται στο αναρρωτήριο ( μακριά ). Μετά από παρατήρηση πρωί πρωί πριν πετάξουν οι μέλισσες μέχρι και ώρες μετά δεν διαπίστωσα μέλισσες να επιστρέφουν στην μητρική θέση. Ακόμη και να μείνουν μερικές ( μετρημένες στα δάκτυλα ) δεν μπορούν να μολύνουν τις διπλανές κυψέλες.
• Εκεί πραγματοποιείται η μετάγγιση με τίναγμα, όπως και στον τρύγο. Το αν είναι δεξιά, αριστερά, πίσω, μπρος κτλ δεν παίζει ρόλο, σημασία έχει να γίνουν οι ενέργειες σύντομα ώστε να μη προκληθεί γενικευμένο χάος. Εξάλλου στο αναρωτήριο δεν υπάρχουν άλλες κυψέλες ( συνήθως ) για να ξεκινήσει λεηλασία. Η αναστάτωση όμως είναι σίγουρη. Το σμήνος μη έχοντας φωλιά, θα αρχίσει να μαζεύεται σε κάποια θέση στις νέες κηρήθρες. Μπορεί όμως να σχηματίσει μικρές ομάδες σε… περίεργα μέρη μέσα και έξω από τις κυψέλες. Με την βοήθεια του καπνού και αυτές θα πάνε να συναντήσουν την βασίλισσα και τότε όλα σιγά σιγά θα φτιάξουν.
• Προσοχή πρέπει να δοθεί στην μεταφορά των μολυσμένων πλαισίων. Αυτά μοιραία θα περιέχουν σφραγισμένο γόνο ο οποίος κατά την μεταφορά θα εκκολαφθεί. Απλά να το έχετε υπόψη. Αν γίνεται να καταστραφούν τα πλαίσια επιτόπου είναι καλύτερα αλλά όπως καταλαβαίνετε δεν είναι πάντα εφικτό.
• Δεν γίνεται τροφοδότηση για 2-3 μέρες αλλά ελέγχεται το σμήνος μήπως πεινάει. Αν οι συνθήκες ( καιρός ) είναι καλές όλα πάνε ρολόι.
• Μόλις οι μέλισσες χτίσουν τις νέες κηρήθρες και η βασίλισσα σφραγίσει τον νέο γόνο της μπορεί να μεταφερθεί στο μελισσοκομείο μας και πάλι. Αυτό το εφαρμόζω σαν γενικό κανόνα στις μεταφορές. Το πιο πιθανό είναι πως θα πρόκειται για την πιο υγιή αποικία που έχουμε.
• Στο μελισσοκομείο το ξέστρο πρέπει να «καίγεται» τακτικά.
• Πιστεύω πως το κύριο μέσο μεταφοράς και διασποράς της ασθένειας εκτός από την μεταφορά ολόκληρων πλαισίων είναι τα γάντια του μελισσοκόμου. Προτείνω ανεπιφύλακτα την χρήση ιατρικών γαντιών μιας χρήσης. Κάθε φορά που πιάνετε κάτι θα είστε καθαροί, έτσι αποφεύγεται η συγκέντρωση ύποπτου υλικού στα γάντια. Αν μέσα στο μελισσοκομείο υπάρχει μια ύποπτη κυψέλη αλλάξτε γάντια μετά την επιθεώρησή της. Κοστίζουν περίπου 5 ευρώ τα 100.
• Από τις κυψέλες που μέχρι τώρα χειρίστηκα την μέθοδο  κατέληξα πως μια μετάγγιση είναι αρκετή. Δεν υπήρχε διαφορά σε σχέση με αυτές που μεταγγίστηκαν δύο φορές τουλάχιστον 2 χρόνια μετά ( μέχρι τώρα ).
• Μη λυπηθείτε το μελίσσι και του δώσετε χτισμένα για βοήθεια από καθαρό σμήνος. Πράγματι στην αρχή θα τα πάει καλά αλλά αυτό είναι προσωρινό. Μια αντίστοιχη περίπτωση εξετάστηκε και νόσησε στην αρχή της επόμενης άνοιξης όταν και άρχισε και πάλι η εντατική εκτροφή του γόνου. Στην συνέχεια μεταγγίστηκε σε άχτιστα και σώθηκε και αυτή.
• Το μελίσσι που τινάζεται αμέσως μπαίνει σε κατάσταση σμηνουργίας όπως όταν  μετακομίζει σε νέα θέση. Ξέρει ακριβώς τι να κάνει και δεν πρόκειται να αστοχήσει. Βοηθήστε το επιλέγοντας καλές μέρες, μη κλειστεί μέσα και χαθεί λόγω έλλειψης τροφής.
• Αν δεν υπάρχει διαθέσιμη γύρη μια καλή γυρεόπιτα θα βοηθήσει για έναρξη της εκτροφής νέου γόνου. Οι ισορροπίες στον πληθυσμό θα αλλάξουν από την επιτακτική ανάγκη για χτίσιμο. Τα καταφέρνουν και χωρίς την πίτα αν έχει καλές συνθήκες.
• Σωστή χρήση του αντιβιοτικού ( τεραμυκίνη ) θα μπορούσε να δράσει βοηθητικά χωρίς παρενέργειες και χωρίς κατάλοιπα. Το γεγονός όμως ότι υπάρχει η πιθανότητα ( πολύ μεγάλη ) να γίνει λάθος χρήση με καταστρεπτικές συνέπειες για τα γύρω μελισσοκομεία ( λεηλασίες σε ένα φαινομενικά καλό μελίσσι ) βρίσκεται πίσω από το σκεπτικό του νομοθέτη που απαγόρευσε την χρήση του. Οι αρνητικές συνέπειες θα ήταν πολύ μεγαλύτερες και συμφωνώ με αυτή την απόφαση. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν βοηθά το αντιβιοτικό, είναι θέμα σφαιρικής αντιμετώπισης.
• Το  να δει κάποιος τα σημάδια της Αμερικάνικης Σηψιγονίας σε κάποιο μελίσσι του είναι κάτι εντελώς αναμενόμενο. Αυτή η ασθένεια όπως και όλες των μελισσών υπάρχουν λίγο η περισσότερο μέσα σε όλες τις κυψέλες. Είναι όπως οι ανθρώπινες ασθένειες, υπάρχουν πάντα μέσα στις κοινωνίες μας ( πόλεις ) αλλά μόνο κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να γίνει επιδημία.
• Η ψυχραιμία είναι η λέξη κλειδί. Μια κυψέλη που θα μεταχειριστεί με την μέθοδο της μετάγγισης μπορεί να μην είναι παραγωγική με την έννοια της συγκομιδής μελιού που περιμέναμε, αν σωθεί όμως μπορεί να δώσει μια μικρότερη συγκομιδή το φθινόπωρο και σμήνη ( αφού έχει  παλιά βασίλισσα ) την επόμενη άνοιξη.
• Η ψυχραιμία μπορεί να σώσει και κάποιες σπατάλες. Στην περίπτωσή μου θέλοντας να είμαι 100% σίγουρος πως τίποτα δεν θα αναμειχθεί με τα «μολυσμένα» μέρη, κατέστρεψα πολλά χτισμένα πλαίσια που μπερδεύτηκαν και δεν ήξερα από πού προέρχονται. Όταν λοιπόν υπάρχει κρούσμα, πρέπει να επιβεβαιωθεί και να σημανθεί ευδιάκριτα.
• Ο πανικός μερικές φορές είναι αναπόφευκτος, μη κάνετε αμέσως τις κινήσεις. Ειδικά όταν είσθε μόνος / μόνη τα λάθη είναι σχεδόν σίγουρα. Η βοήθεια ενός φίλου είναι πολύτιμη , έστω και σαν παρέα και επιπλέον χέρια.
• Η σήμανση μιας μολυσμένης ή επίφοβης κυψέλης αποτρέπει το λάθος. Η εργασία χωρίζεται στην αρχή με τις υγιείς και στο τέλος με τις ύποπτες.
• Πιστεύω πως η σμηνουργία δεν έχει να κάνει μόνο με την διαιώνιση του είδους ( σεξουαλικά ). Η διαιώνιση του είδους χρειάζεται και άλλους συμμάχους όπως είναι η καλή υγεία. Κατά την σμηνουργία το μελίσσι στην ουσία μεταγγίζεται από μόνο του και ξεφορτώνεται όλα τα άσχημα στοιχεία. Αφού εγκατασταθεί καλά, «ξεφορτώνεται» και την βασίλισσα ( με μια νέα ) και ξεκινά από το μηδέν υγιέστατο.
• Η μετάγγιση φυσικά έχει θετικό αντίκτυπο σε όλες τις ασθένειες. Ειδικά για την βαρρόα είναι τέλεια στιγμή για εφαρμογή αγωγής, αφού για κάποιο διάστημα δεν θα υπάρχει γόνος.
• Αν κάποιο μελίσσι δεν αναπτύσσεται καλά κοιτάξτε αμέσως τα κελιά για εντοπισμό των κλινικών συμπτωμάτων. Μια ασθένεια του γόνου έχει άμεσο αντίκτυπο στον πληθυσμό του σμήνους! Αν την άνοιξη το μελίσσι δεν μεγαλώνει ενώ η βασίλισσα γεννά, αμέσως μπαίνει στην λίστα!
• Η μυρωδιά που βγαίνει από κυψέλες με Αμερικάνικη σηψιγονία είναι χαρακτηριστική, αφού την μυρίσετε μερικές φορές, θα αναγνωρίζετε το πρόβλημα με το που ανοίγει το καπάκι και αναδύονται οι μυρωδιές. Κανονικά λαγωνικά…
• Τα κελιά με τρύπες είναι ένα κακό σημάδι. Ο γόνος έχει πρόβλημα και τα βαρρόα βγαίνουν έξω… αφού δεν έκαναν την δουλειά τους όπως ήθελαν.

Σας κούρασα και με αυτό το άρθρο, πιστεύω όμως ότι η Αμερικάνικη Σηψιγονία απασχολεί και στεναχωρεί πολύ περισσότερους μελισσοκόμους από αυτούς που το συζητούν. Οι λόγοι που οδηγούν σε αυτή την συμπεριφορά, μου είναι απολύτως κατανοητοί. Ολοκληρώνω αυτό το άρθρο μετά από δύο χρόνια αφού περίμενα την εξέλιξη των σμηνών ώστε αυτά που θα έγγραφα να ήταν από την πείρα μου και όχι μόνο θεωρία από βιβλία και άρθρα. Για ολόκληρο το έτος που πέρασε δεν υπήρξε κανένα κρούσμα και αυτό με ηρεμεί πολύ.

Όποιος έχει την δυνατότητα μπορεί να ψάξει στο διαδίκτυο με τους όρους :

American foulbrood ( Αμερικάνικη σηψιγονία ) και shaking method ( μέθοδος τινάγματος – μετάγγισης ).

Σε τόσα πολλά που έγραψα ίσως κάπου έχω κάνει κάποιο λάθος, παρακαλώ όποιος έχει απορία ή ένσταση να μου γράψει ( σχόλιο ή μέσω της επικοινωνίας )  να το ξανασκεφτώ. Πάντα να θεωρείτε αυτά που γράφω ως τροφή για σκέψη και όχι ως υποδείξεις του τι να κάνετε.

Εσείς ξέρετε τι θα κάνετε, κανένας άλλος.

Από σήμερα λειτουργεί ο μετεωρολογικός σταθμός Κόνιτσας, ένας σταθμός που στήθηκε με πρώτο στόχο την βελτιστοποίηση των μελισσοκομικών χειρισμών στην περιοχή μέσα από την καλύτερη κατανόηση του κλίματος. Όλοι γνωρίζουν την άμεση σχέση που έχουν οι μελισσοκομικοί χειρισμοί με το μικροκλίμα της κάθε περιοχής. Φυσικά έχει όλες τις λειτουργίες που έχουν όλοι οι μετεωρολογικοί σταθμοί.

Σας προσκαλώ να γνωρίσετε την ιστοσελίδα όπου μπορεί κάποιος να παρακολουθεί σε πραγματικό χρόνο όλες τις παραμέτρους του κλίματος.

Ο σταθμός βάζει σε αρχείο τις τιμές ώστε να μπορούν να συγκριθούν τα επόμενα χρόνια.

{adinserter Meli_post}

Άλλο ένα χειμωνιάτικο μελισσοκομικό άρθρο. Και λέω χειμωνιάτικο διότι λόγω των καιρικών συνθηκών απουσιάζει η δράση που κινητοποιεί την ψυχή όλων των μελισσοκόμων και τώρα όταν βρίσκω λίγο χρόνο να ξεψαχνίζω παρατηρήσεις από το ημερολόγιο, νούμερα και σχέδια για κατασκευές. Ας το παραδεχτούμε όμως πως η ανάπαυλα – ξεκούραση του σμήνους δίνει την ευκαιρία και στους μελισσοκόμους να ξεκουράζονται. Και φυσικά δεν εννοώ εμένα αλλά εκείνους που κουράζονται πραγματικά με πολλά σμήνη για να βγάλουν τα απαραίτητα. Και μιας και το έφερε η κουβέντα μέχρι στιγμής δεν είχαμε … κανονικό χειμώνα! Ελπίζω να έρθει έστω και καθυστερημένα ώστε να βουνά να είναι υγρά όταν πρέπει και να ζωντανέψουν τα άπειρα φυτά του τόπου μας.

{adinserter Meli_post}

Ας μη ξεφεύγω πάλι, το σημερινό θέμα προέκυψε από την ανάγνωση του πολύ καλού βιβλίου «Οι μελιτοφόρες μέλισσες και η εκτροφή τους του Werner Gekeler» το οποίο είχα παρουσιάσει παλαιότερα. Εκεί λοιπόν ( δεν το έχω μπροστά μου τώρα και δεν ξέρω σελίδα ) υπήρχε ένα πινακάκι το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ έδειχνε πως το «παχύ» σιρόπι που λέμε, εκμεταλλεύεται πιο αποδοτικά από τις μέλισσες σε σχέση με τις άλλες αναλογίες.

Θέλησα λοιπόν να επεξεργαστώ λίγο παραπάνω αυτές τις πληροφορίες και με λίγα μαθηματικά ( απλή μέθοδο των τριών που παρεμπιπτόντως είναι πολύ χρήσιμη στην μελισσοκομία ) να καταλήξω σε ένα πρακτικό πινακάκι το οποίο μας πληροφορεί τι ακριβώς φτάνει μέσα στην κυψέλη ως πραγματικό βάρος από το σιρόπι που δίνουμε στις μέλισσες. Ο λόγος φυσικά είναι η οικονομική απόδοση και αυτό ενδιαφέρει πολύ τους νοικοκύρηδες μελισσοκόμους.

Κάτι που αναφέρεται από παλαιούς μελισσοκόμους, βιβλία, άρθρα φόρουμ και μελισσοκομικά blog είναι πως το φθινόπωρο ταΐζουμε τα μελίσσια μας με χοντρό σιρόπι
( thick ) ενώ άλλες εποχές για διέγερση ταΐζουμε με λεπτό σιρόπι ( thin ). Επιτρέψτε μου να το διατυπώσω με έναν τρόπο που για το δικό μου μυαλό έχει μεγαλύτερη πρακτική χρησιμότητα.

Όταν σκοπός μας είναι να ταΐσουμε το σμήνος ( ασχέτως εποχής ) , δηλαδή θέλουμε να καταλήξει όσο περισσότερη τροφή γίνεται μέσα στα πλαίσια και ταυτόχρονα να μείνουν μερικά ευρώ παραπάνω στην τσέπη μας για να πάρουμε καμιά κηρήθρα παραπάνω… τότε τροφοδοτούμε χοντρό-πυκνό σιρόπι.

Υπάρχουν και άλλες μη μετρήσιμες καταστάσεις όπως η διέγερση, το χτίσιμο κτλ όπου δεν έχω κανένα στοιχείο που να υποδεικνύει κατάλληλη αναλογία, οπότε κάντε ότι σας φωτίσει ο Άγιος Φιλάρετος. Απλά μια δική μου σκέψη είναι ότι όταν νομίζουμε πως κάποιο αραιό σιρόπι κάνει καλύτερα μια δουλειά… τότε μάλλον τα μελίσσια μας χρειαζόταν νερό!

Φτάνουμε λοιπόν στον πίνακα

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}

Συμπερασματικά μπορώ να πω πως ακόμη και αν τα νούμερα δεν είναι με ακρίβεια … χιλιοστού δείχνουν ξεκάθαρα πως το οικονομικό όφελος είναι μεγάλο και αξιοσημείωτο. Ταΐζοντας με χοντρό σιρόπι :

• Σώζουμε μερικά ευρώ από τον λύκο στην τσέπη μας
• Σώζουμε την μέση μας από το κουβάλημα γιατί χρειαζόμαστε λιγότερη ποσότητα σιροπιού ( βάρος ) για το ίδιο αποτέλεσμα
• Σώζουμε το αυτοκίνητο από έξτρα δρομολόγια ακριβώς για τον ίδιο λόγο

Το σιρόπι με αναλογία 2 ζάχαρη : 1 νερό δίνει 25% περίπου περισσότερη τροφή μέσα στα πλαίσια για κάθε κιλό – ευρώ που δαπανούμε σε σχέση με την πολύ διαδεδομένη αναλογία 1:1 που όλοι λίγο πολύ θεωρούμε αυτονόητη. Πρακτικά αν κάποιος πριν τον χειμώνα θέλει οι κυψέλες του να ζυγίζουν από 11,2 κιλά περισσότερο η κάθε μια αν τροφοδοτήσει με σιρόπι 2:1 θα χρειαστεί 10 κιλά ζάχαρη. Αν δώσει σιρόπι αναλογίας 1:1 θα πρέπει να ΑΓΟΡΑΣΕΙ δύο επιπλέον σακουλάκια για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Αν αυτός ο άνθρωπος έχει 20 κυψέλες τότε να χρειαστεί 2Χ20 κιλά ζάχαρη επιπλέον, δηλαδή περίπου 40€ ενώ αν έχει 200 κυψέλες τα ευρωπουλάκια γίνονται 400. Φανταστείτε αυτή η δουλειά να γίνεται επί πολλά χρόνια… μιλάμε για κάποιες χιλιάδες ευρώ μόνο από μια αναλογία στο σιρόπι!!!

{adinserter Meli_post}

Ξέρω ότι για κάποιον σαν εμένα που έχει λίγες βασίλισσες το όφελος δεν είναι μεγάλο… αν μπορεί να πει κάποιος μικρό το όφελος της τάξης του 25%. Αλλά γενικώς σκέφτομαι σαν να είχα πάνω από 100 μελίσσια και παραπάνω! Έλα, και συ που διαβάζεις τώρα το ίδιο σκέφτεσαι… τα ίδια όνειρα βλέπουμε τα βράδια. Μελίσσια όσο φτάνει το μάτι…

Λοιπόν συνάδελφοι αν κάποιος έχει ένσταση στα νούμερα και έχω κάνει κάποιο προφανές λάθος παρακαλώ να με ενημερώσει ( δεν εννοώ τα δεκαδικά … ). Επίσης για οποιοδήποτε σχόλιο ή σκέψη ( πάνω στο άρθρο ) υπάρχει φόρμα στο τέλος της σελίδας.

Το άρθρο αυτό είναι κάπως μεγαλούτσικο οπότε θα χρειαστεί υπομονή γιατί έχω καιρό να γράψω και θα μακρυγορήσω.  Με καλή διάθεση ξεκινάν τα «χειμερινά άρθρα» και ελπίζω να κερδίσουμε όλοι κάτι από την ανάγνωση άρθρων των συναδέλφων μας.

{adinserter Meli_post}

Εισαγωγή

Το οξαλικό οξύ αποτελεί ένα από τα όπλα των μελισσοκόμων κατά της βαρρόα. Ένα κύριο χαρακτηριστικό το οποίο το διαφοροποιεί σε σχέση με τις άλλες μεθόδους καταπολέμησης της βαρρόα είναι σίγουρα το κόστος. Δεν γνωρίζω κανένα φάρμακο το οποίο να είναι πιο φτηνό από αυτό. Για να φανταστεί κανείς πόσο διαφέρει στο θέμα του κόστους αρκεί να πω πως για να φτιάξεις ένα λίτρο σκευάσματος που φτάνει για 20 μελίσσια των 10 πλαισίων τα 600 γραμμάρια ζάχαρης που χρειάζονται για το σιρόπι κοστίζουν πιο ακριβά από τα περίπου 50 γραμμάρια οξαλικού οξέως ( διένυδρο ) που είναι απαραίτητα. Στην πράξη για αυτή την θεραπεία το οξαλικό οξύ, η ζάχαρη και μια σύριγγα κόστισαν λιγότερο από 2€ για 20 μελίσσια. Ξεκινάω με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο το άρθρο αυτό γιατί στην εποχή που δυστυχώς ή ευτυχώς ζούμε, το κόστος συντήρησης των μελισσιών είναι στα όρια της οικονομικής ωφέλειας για τον μελισσοκόμο. Σε καμία περίπτωση δεν προτείνω ούτε τώρα, αλλά και ποτέ τι να κάνει κάποιος αναγνώστης της σελίδας. Μόνο πληροφόρηση παρέχω για όσα μαθαίνω από προσωπική εμπειρία και φυσικά διάβασμα καθώς η εποχή των μεγάλων εφευρέσεων και πατέντων έχει περάσει. Τα παραπάνω για το κόστος δεν έχουν να κάνουν με την αποτελεσματικότητα, το οξαλικό οξύ κάνει δουλειά που άλλα σκευάσματα απαιτούν να πάρεις… δάνειο για να τα αγοράσεις!

Θεωρητικό υπόβαθρο

Πάμε τώρα στο κανονικό περιεχόμενο του άρθρου. Ο στόχος οποιασδήποτε θεραπείας κατά της βαρρόα κατά την διάρκεια του τέλους του φθινοπώρου ή της αρχής του χειμώνα είναι η ελαχιστοποίηση του αριθμού των βαρρόα σε τέτοια επίπεδα που να μη μπορούν να προκαλέσουν κανένα πρόβλημα κατά την διάρκεια της εαρινής ανάπτυξης και φυσικά μέχρι την περίοδο της μελιτοσυλλογής. Μετά τα μέσα του καλοκαιριού η βαρρόα έχει ανακτήσει δυνάμεις και χρειάζεται να εξεταστεί εκ νέου με επιπλέον δράση.

{adinserter Meli_post}

Οι αγωγές κατά της βαρρόα έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα όταν υπάρχει απουσία γόνου. Το οξαλικό οξύ δεν αποτελεί εξαίρεση. Για αυτό και συνήθως γίνεται όταν σταματά η ωοτοκία με φυσικό τρόπο ( χειμώνας ) ή τεχνητό τρόπο ( δημιουργία νέου σμήνους ). Στην περιοχή που ζω ( Κόνιτσα ) και σε πολλές άλλες ο γόνος σταματά τον χειμώνα και αυτό είναι ευλογία για το μελίσσι. Σε άλλες περιοχές ( νοτιότερα ) δεν σταματά και αυτό το γεγονός δημιουργεί προβλήματα τόσο στην αντιμετώπιση του βαρρόα όσο και της κατανάλωσης τροφών. Όταν υπάρχει γόνος η πλειοψηφία των βαρρόα βρίσκεται μέσα στα κελιά που μεγαλώνουν οι νέες μέλισσες και έτσι τα φάρμακα δεν έχουν κάτι να προσφέρουν εκεί, δεν φτάνουν μέχρι εκεί ( με εξαίρεση το φορμικό οξύ ). Αν λοιπόν γίνει μια εφαρμογή όταν δεν υπάρχει γόνος και όλα τα βαρρόα είναι πάνω στις ενήλικες μέλισσες τότε το ποσοστό εξόντωσης είναι πάνω από 90% επί του συνόλου του πληθυσμού των βαρρόα. Πολλές έρευνες κάνουν λόγο για ποσοστά πιο κοντά στο 100%.

Αν για παράδειγμα τον Δεκέμβρη υπάρχουν 100 βαρρόα σε μια κυψέλη, με μια εφαρμογή οξαλικού οξέως θα πρέπει να μείνουν λιγότερα από 10. Αν έχει γίνει αγωγή και στο τέλος καλοκαιριού τότε ίσως τον Δεκέμβριο να υπάρχουν 60 βαρρόα και μετά την αγωγή του χειμώνα να μείνουν λιγότερα από 6. Τα 10 βαρρόα με τα 6 μπορεί να φαίνεται πως είναι πάνω κάτω τα ίδια αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση το πόσο μεγάλο θα είναι το πρόβλημα την επόμενη χρονιά είναι άμεσα συνδεμένο με τον αριθμό των βαρρόα που ξεκινάν την χρονιά, έστω και αν μετρούνται στα δάκτυλα. Για αυτό το λόγο κάποιοι θεωρούν μεγίστης σημασίας την αγωγή του καλοκαιριού και όχι προαιρετική.  Υπάρχουν πολλές μέθοδοι καταπολέμησης οπότε μπορεί ο μελισσοκόμος να κάνει κυκλικά αλλαγή δραστικής ουσίας. Για μένα πάντως έχει μεγάλη σημασία το κόστος καθώς δεν μου αρέσει η ιδέα να κερδίζω από το μέλι και να τα δίνω στην καταπολέμηση της βαρρόα, για αυτό και μελετώ πολύ επιστημονικά άρθρα που αφορούν το οξαλικό οξύ και μέχρι τώρα φαίνεται πως πρόκειται για μια καλή λύση, ίσως και για πάνω από μια φορά τον χρόνο ( με διαφορά μηνών ). Το ότι είναι βιολογικό το γνωρίζουν όλοι, αλλά πραγματικά αυτό δεν μου λέει απολύτως τίποτα. Η λέξη «βιολογικό» έχει καπηλευθεί ήδη πολύ και έχει χάσει το νόημά της.

Δεν έχουν όλες οι αποικίες ακριβώς την ίδια ημερομηνία που σταματάν την εκτροφή του γόνου. Μέσα στο ίδιο μελισσοκομείο οι διαφορές μπορεί να είναι άπειρες. Οι βασίλισσες που εκκολάφθηκαν αργά συνήθως κρατούν γόνο επίσης αργά. Η εφαρμογή όμως ενός φαρμάκου και ειδικότερα του οξαλικού οξέως πρέπει να γίνεται την ίδια ημέρα για πρακτικούς λόγους. Κάποιοι πιστεύουν πως ο πρώτος παγετός δίνει το σήμα στην βασίλισσα να σταματήσει την γέννα εφόσον δεν το έχει κάνει ήδη. Υποθετικά λοιπόν 21 μέρες μετά τον πρώτο παγετό δεν θα πρέπει να υπάρχει γόνος, αλλά στην πράξη έτσι και αλλιώς ποτέ δεν αγγίζουμε την τελειότητα…

Στην δική μου περίπτωση έκανα το εξής, γνωρίζοντας ότι φέτος θα κάνω εφαρμογή με οξαλικό οξύ, στις 01 Νοεμβρίου έλεγξα όλα τα μελίσσια και κράτησα σημειώσεις για το πόσο γόνο είχαν. Στις 05 Δεκεμβρίου έλεγξα το μελίσσι το οποίο στον προηγούμενο έλεγχο είχε τον περισσότερο γόνο ( Βασίλισσα εμβολιασμού Σεπ. 2013 με 5 πλαίσια γόνο ) και διαπίστωσα πλήρη απουσία γόνου παρούσης της βασίλισσας. Αυτό έλαβα ως σημάδι πως έχει σταματήσει γενικώς ο γόνος στα δικά μου μελίσσια. Έτσι στις 08 Δεκεμβρίου έκανα την εφαρμογή με καλό καιρό ( αυτό είναι άσχετο, η εφαρμογή πρέπει να γίνει έτσι και αλλιώς ). Αν κάποιος βάλει τις γνωστές ταινίες που έχουν χρονικό περιθώριο δράσης 40+ μέρες είναι σίγουρος ότι θα πιάσει και την περίοδο που δεν υπάρχει γόνος. Με το οξαλικό οξύ δεν υπάρχει αυτό το περιθώριο, πρέπει να μη υπάρχει γόνος την μέρα της εφαρμογής και για ένα διάστημα αρκετών ημερών και έπειτα, καθώς η δράση συνεχίζεται. Αν θέλουμε λοιπόν να εξαντλήσουμε τις πιθανότητες καλό είναι η αγωγή να γίνει αν ήταν ποτέ δυνατό, την πρώτη μέρα απουσίας γόνου και όχι απλά κάποια στιγμή… δε βαριέσαι και αργότερα πάλι γόνο δεν έχουν. Η δράση συνεχίζεται μέσω της τριβής για μεγάλο διάστημα μετά την ενστάλαξη.

Περιγραφή της διαδικασίας

{adinserter Meli_post}

Πριν καταπιαστούμε με το οξαλικό οξύ, πρέπει να ξέρουμε πως είναι φάρμακο – δηλητήριο για τον άνθρωπο. Η λέξη βιολογικό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και καλό είναι να πάψουμε να την κοτσάρουμε όπου βρούμε. Απαραίτητα χρειάζονται γάντια και προστατευτική μάσκα. Εξάλλου ο ψεκασμός-σπρέι με οξαλικό οξύ είναι ακόμη πιο αποτελεσματικός από την ενστάλαξη αλλά δεν προτείνεται λόγω κινδύνου για τον μελισσοκόμο, δεν είναι τυχαίο αυτό. Μια ζυγαριά ακριβείας βοηθά πολύ.

Στο πρακτικό κομμάτι, η αφαίρεση του καπακιού και γενικώς όλη η διαδικασία δεν έχουν κάποια φανερά δυσμενή επίπτωση στις μέλισσες. Χρησιμοποιείται ένα ζεστό σιρόπι το οποίο έχει συγκέντρωση περίπου 3,5% σε οξαλικό οξύ ( διαλυμένο ). Λέω περίπου γιατί υπάρχουν πάρα πολλά επιστημονικά άρθρα και έρευνες στις οποίες έχουν δοκιμαστεί πολλές πιθανές παραλλαγές σε ποσότητα οξαλικού οξέως τα οποία χαρακτηρίζονται ελαφρά, κανονικά, καυτά και ότι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Επίσης έχει δοκιμαστεί το οξαλικό οξύ διαλυμένο μόνο σε νερό ή να ψεκαστεί πάνω στα πλαίσια. Όλες οι συγκεντρώσεις έχουν αποτέλεσμα αλλά προφανώς έπρεπε να βρεθεί κάποια αναλογία που είναι ασφαλής για όλους. Μια απλή σύριγγα από το φαρμακείο ( 50μλ + ) που κοστίζει ούτε μισό ευρώ είναι αρκετή για να γίνει η εφαρμογή. Αν κάποιος έχει πολλά ( 50, 100, 200, 500 δεν ξέρω πόσα είναι τα πολλά… ) μπορεί να πάρει μια συσκευή που γεμίζει με 5 μλ αυτόματα από ένα μπουκάλι, ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά να γεμίζει από το δοχείο η μικρή σύριγγα.

Το σιρόπι πρέπει να είναι κάπως ζεστό για να διαλυθεί το οξαλικό οξύ. Εύκολα κάποιος μπορεί να προμηθευτεί το οξαλικό οξύ και είναι πολύ φτηνό. Ένας περιορισμός είναι πως το ζεστό μείγμα που θα ετοιμαστεί πρέπει να χρησιμοποιηθεί άμεσα. Δεν αποθηκεύετε για να το κάνουμε άλλη φορά. Αυτό όμως είναι εντελώς αμελητέο.

Ο καιρός πρέπει να είναι ψυχρός, ενώ λίγοι βαθμοί πάνω από το 0 είναι κατάλληλη θερμοκρασία. Η χρήση καπνού στην δική μου περίπτωση δεν έγινε, αλλά προφανώς αν χρειαστεί θα πράξετε αναλόγως αλλά πολύ περιορισμένα. 1-2 μελίσσια μου ταράχθηκαν αλλά και πάλι όχι ιδιαίτερα. Τα άλλα φαινόταν πως δεν τα ενόχλησε η ενστάλλαξη. Η εφαρμογή σε μονές κυψέλες είναι πολύ εύκολη. Αν υπάρχει και άλλος όροφος είναι κάπως πιο δύσκολη ειδικά αν η σφαίρα έχει κατανεμηθεί κάπου ανάμεσα… Εγώ είχα μονές κυψέλες και δεν χρειάστηκε ο διαχωρισμός πατωμάτων. Απλά όταν υπάρχουν πατώματα είναι κάπως δύσκολο να εντοπιστεί η σφαίρα από ψηλά. Όσο πιο χαμηλά είναι μαζεμένες οι μέλισσες τόσο πιο δύσκολα τις εντοπίζεις, καμιά φορά κιόλας νομίζεις πως δεν υπάρχουν μέλισσες!!!

Η χρήση ενός φακού μου έκανε την δουλειά ευκολότερη. Με ένα πολύ σύντομο πέρασμα πάνω από τα πλαίσια έβλεπα που υπάρχουν μέλισσες… να μη ρίχνω το σιρόπι και στο κενό! Ο φακός σε συνδυασμό με τους 100% αεριζόμενους πάτους που χρησιμοποιώ σου δείχνουν ξεκάθαρα που είναι η σφαίρα. Στα πλαίσια που δεν έχουν μέλισσες βλέπεις ανάμεσα μέχρι το έδαφος ενώ ακούγεται και το σιρόπι που πέφτει εκτός κυψέλης.

Είναι προτιμότερο αν γίνεται τα περάσματα της σύριγγας να γίνουν πάνω από μια φορά στο κάθε κενό χώρο. Προφανώς η ποσότητα θα είναι η ίδια αλλά ρίχνουμε πιο λίγο και αργά και η διαδρομή του χεριού είναι μεγαλύτερη συνολικά. Αυτό γιατί ? όσο περισσότερες μέλισσες έρθουν σε άμεση επαφή με το φάρμακο τόσο καλύτερα. Επίσης αποφεύγουμε το ενδεχόμενο να πέσει πάρα πολύ μεμονωμένα σε μέλισσες και να έχουμε κάποια άμεση θνησιμότητα όχι από το οξαλικό οξύ αλλά από το… μπάνιο με κρύο καιρό! Το πρώτο πέρασμα προκαλεί μια αναστάτωση – αναδιάταξη – σπάσιμο της σφαίρας με αποτέλεσμα στο δεύτερο πέρασμα να «λούσουμε» άλλες μέλισσες, πιο πολλές στο σύνολο. Το μέγιστο της ποσότητας των 50μλ ανά πάτωμα δεν το ξεπερνάμε.

{adinserter Meli_post}

Μια ηλιόλουστη μέρα στην Κόνιτσα

Στην πράξη δεν υπάρχει τρόπος να γίνει εφαρμογή με ακρίβεια μλ και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν προβλήματα από μικροδιαφορές, δείχνει πως υπάρχει ανεκτικότητα στα νούμερα. Απλά πρέπει να προσπαθούμε να τηρούμε όσο το δυνατόν τις συστάσεις των ερευνητών που τα έχουν δοκιμάσει σχεδόν όλα.

Άρα 30 – 50 μλ είναι η ποσότητα ανά πάτωμα που έχει καταγραφεί στην διεθνή βιβλιογραφία και 5 μλ ανά πλαίσιο. Στην πράξη θα δείτε πως τέτοια εποχή η σφαίρα μπορεί να καταλαμβάνει χώρο και σχήματα που δεν μετριούνται σε πλαίσια. Για αυτό λέω πάλι πως υπάρχει ανοχή, απλά δεν πρέπει να ξεπερνάμε τα ανώτατα όρια. Το ίδιο μελίσσι ανάλογα με την θερμοκρασία έχει άλλο μέγεθος.

Υπάρχει παντού η προειδοποίηση πως δεν πρέπει να γίνεται 2^η φορά εφαρμογή με οξαλικό οξύ. Δεν πρέπει να κάνουμε και δεύτερη εφαρμογή οξαλικού οξέως σύμφωνα με τις συστάσεις και αυτό αφορά στις ίδιες μέλισσες οι οποίες φαίνεται να μην αντέχουν, χωρίς αρνητικές συνέπειες, δεύτερη έκθεση στην δραστική ουσία. Πόσο ζούνε οι μέλισσες το χειμώνα και πόσο τις άλλες εποχές είναι γνωστό. Είναι ξεκάθαρο πως εφαρμογή με οξαλικό οξύ μπορεί να γίνει όλο το χρόνο.

Παρόλο που δράση της αγωγής αυτής έχει άμεσο αποτέλεσμα, τα βαρρόα πέφτουν εξαιτίας του φαρμάκου μέχρι και ένα μήνα μετά την εφαρμογή. Αυτό είναι πολύ σημαντική πληροφορία καθώς για ιδανικό αποτέλεσμα καλό είναι να «εντοπίσουμε» την αρχή της περιόδου που σταματά ο γόνος και όχι απλά κάποια στιγμή που έχει λίγο ή καθόλου γόνο… Για αυτό χρειάζεται πολύ καλή μελέτη της συμπεριφοράς των μελισσιών στην περιοχή. Διαφορές υπάρχουν ακόμη και σε κοντινά μελισσοκομεία.

Για την επίτευξη του μέγιστου αποτελέσματος χρειάζεται προσωπική μελέτη από τον κάθε μελισσοκόμο που να αφορά τα μελίσσια του και την περιοχή που τα έχει. Δεκάδες άρθρα επιστημόνων μπορεί να έχουν μικρότερη αξία από την δική μας πείρα και μελέτη.

Τέλος, έχω περάσει ώρες διαβάζοντας άρθρα για το οξαλικό οξύ. Στην πράξη η εφαρμογή δεν χρειάστηκε ούτε 1% του χρόνου που αφιέρωσα στο διάβασμα. Είναι διαδικασία που μπορεί να κάνει ο καθένας με μικρό κόστος.

Θα ακολουθήσει άρθρο για τις δοσολογίες που μπορεί να μπερδέψουν κάποιες φορές.

Το περιεχόμενο του άρθρου σε καμία περίπτωση δεν γράφεται με σκοπό να επηρεάσει τους μελισσοκομικούς χειρισμούς σας. Ειδικά στο ευαίσθητο θέμα της φαρμακευτικής αγωγής προσπαθεί απλά να προσθέσει λίγες ακόμη διαθέσιμες πληροφορίες για την έρευνά σας.

Όποιος γνωρίζει Αγγλικά να μη παραλείψει να διαβάζει τακτικά αυτή την ιστοσελίδα : http://scientificbeekeeping.com/varroa-management/

Γνωρίζοντας ότι πολλοί μελισσοκόμοι δεν γνωρίζουν Αγγλικά προσπαθώ να μεταφέρω χρήσιμες πληροφορίες σε όλους. 

Εύχομαι σε όλους τους μελισσοκόμους, επαγγελματίες και ερασιτέχνες να έχουν έναν καλό χειμώνα τόσο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους όσο και για τα μελίσσια τους. Θα ακολουθήσουν φυσικά και χειμωνιάτικα άρθρα.

{adinserter Meli_post}

Εξώφυλλο :

{adinserter Meli_post}

Λίγα λόγια για το βιβλίο :

Το βιβλίο αυτό σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μελισσοκομικό, με την έννοια των πρακτικών μελισσοκομικών συμβουλών. Δεν ασχολείται με τον μελισσοκόμο αλλά με την μέλισσα. Πολλά όμως που γράφονται στα υπόλοιπα βιβλία για τον προσανατολισμό, τον χορό των μελισσών, ποια χρώματα βλέπουν, διάφορες άλλες προτιμήσεις κτλ σαν αυτονόητα και εγκυκλοπαιδικά στοιχεία, ποτέ δεν θα ήταν γνωστά αν ο Karl von Frisch δεν είχε το πείσμα να τα μελετήσει. Το βιβλίο αυτό έχει μέσα του πολύ σημαντικές πληροφορίες, μερικά καλά κρυμμένα μυστικά και ο συγγραφέας του έχει πάρει βραβείο Νόμπελ για την εργασία του πάνω στις μέλισσες και είναι από τα πιο φτηνά, αν όχι το πιο φτηνό βιβλίο που κυκλοφορεί στην Ελληνική γλώσσα, έτσι είναι η ζωή όμως. Προτείνω αυτό το βιβλίο σε όσους δεν ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τους πρακτικούς μελισσοκομικούς χειρισμούς. Είναι κάπως κουραστικό, αλλά σίγουρα αυτά που γράφονται στο εσωτερικό του δεν είναι περιττά. Απλά χρειάζεται συνδυαστική σκέψη και πολύ μελέτη άλλων βιβλίων και άρθρων για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για την καθημερινότητα του μελισσοκόμου.  Σε καμία περίπτωση δεν προτείνω αυτό το βιβλίο να είναι από τα πρώτα και επίσης σε καμία περίπτωση δεν πρέπει τελικά να λείπει από την μελισσοκομική βιβλιοθήκη.

{adinserter Meli_post}

Αριθμός σελίδεων :  214

Περιεχόμενα :

1. Το μελίσσι
2. Η κατοικία των μελισσών
3. Η διατροφή του μελισσιού
   Τι είναι το μέλι και πως το μαζεύουν οι μέλισσες
   Η λουλουδόσκονη και τα «παντελονάκια» των μελισσών
   Τι κερδίζουν τα λουλούδια, όταν λεηλατούνται από τις μέλισσες
4. Ο μελισσογόνος
5. Η σμηνουργία του μελισσιού
6. Η μάχη με τους κηφήνες
7. Η κατανομή της εργασίας στο μελίσσι
   Η κυψέλη παρατήρησης και η αρίθμηση των μελισσών
   Η δραστηριότητα των μελισσών στις διάφορες ηλικίες τους
   Τα γηρατειά των μελισσών
   Επέμβαση στην βιολογική τάξη, ένα πείραμα ενόχλησης χωρίς αποτέλεσμα
   Η αρμονία της εργασίας
8. Η αίσθηση της όσφρησης και της γεύσης
   Η σημασία του αρώματος των λουλουδιών
   Άσκηση οσμής
   Ποια είναι η μύτη της μέλισσας
   Για τα γούστα δεν μπορεί να διαφωνούμε
   Μια χρήσιμη πρακτική εφαρμογή
9. Τα μάτια της μέλισσας και οι ικανότητές τους
   Πως γίνονται αντιληπτά τα χρώματα
   Τα μάτια της μέλισσας και το χρώμα των λουλουδιών
   Η κατασκευή των ματιών
   Η οξύτητα της όρασης της μέλισσας και η αντίληψη των σχημάτων
   Η αντίληψη του πολωμένου φωτός
10. Η ικανότητα προσανατολισμού
    Η σημασία που έχει το χρώμα και η οσμή σαν οδηγός για τις μέλισσες καθώς επιστρέφουν στην κυψέλη
    Η ουράνια πυξίδα
    Ουρανός και γη σε ανταγωνισμό
11. Πως μιλούν οι μέλισσες μεταξύ τους
    Ένας κυκλικός χορός σαν μέσο συνεννόησης
    Η βιολογική σημασία του αρώματος των λουλουδιών από άλλη σκοπιά
    Πως μεταφέρουν οι μέλισσες το άρωμα των λουλουδιών στην κυψέλη
    Η ρύθμιση ανάμεσα στην προσφορά και την ζήτηση
    Το αρωματικό μπουκαλάκι στο σώμα της μέλισσας
    Ο μικτός χορός γνωστοποιεί την απόσταση που βρίσκεται η τροφή
    Ο μικτός χορός φανερώνει και την κατεύθυνση της τροφής
    Οι χοροί της γυρεοσυλλέκτριας
    Μια ανατρεπόμενη κυψέλη και η απόδειξη της ικανότητας της μέλισσας να αντιλαμβάνεται το πολωμένο φως
    Χοροί επάνω στο «τσαμπί αφεσμού»
    Οι μέλισσες χορεύουν εξυπηρετώντας τη μελισσοκομία και τη γεωργία
12. Η αίσθηση του χρόνου στις μέλισσες
13. Εχθροί και αρρώστιες των μελισσών
14. Η εξελικτική πορεία προς την κοινωνία των μελισσών
    Ασκητικές μέλισσες
    Η πολιτεία των βομβίνων
    Οι χωρίς κεντρί μέλισσες
    Με τις ινδικές μέλισσες

{adinserter Meli_post}

Το αλογάκι της Παναγιάς ή αλογάκι του διαβόλου κατά άλλους, μας δίνει την εντύπωση ενός νωθρού και ήσυχου πλάσματος. Εικόνα του όμως είναι εντελώς παραπλανητική καθώς για πολλούς πρόκειται για τον μεγαλύτερο και ικανότερο θηρευτή στην κατηγορία του. Οι επιδεξιότητες του, η ταχύτητα αλλά και το καμουφλάζ που εφαρμόζει του δίνουν ασύγκριτα πλεονεκτήματα.

Μια αναζήτηση με την Αγγλική του ονομασία μπορεί να σας πείσει ( Praying mantis ).

Στην δική μας περίπτωση, όπως παρατήρησα πέρυσι έτσι και φέτος το φθινόπωρο εμφανίζονται κοντά στις κυψέλες και έχουν χρώμα καφέ – κίτρινο και δύσκολα διακρίνονται. Μπορεί να τους δείτε στους αεραγωγούς όπου συχνάζουν μέλισσες ακόμη και στην είσοδο των κυψελών όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο. Το αλογάκι της Παναγίας λοιπόν φαίνεται πως είναι ένας ακόμη εχθρός των μελισσών.

{adinserter Meli_post}

{adinserter Meli_post}